സമയമില്ല !!

സമയമില്ലെനിക്കൊമലേ.. നിന്നുടെ 

അരുമയാർന്ന മുഖത്തുമ്മ വയ്ക്കുവാൻ.

സമയമില്ലായിരുന്നെനിക്കപോഴും 

തഴുകി  മാറോടണച്ചു ചുംബിക്കുവാൻ !

ഇടറി വീഴുമ്പോഴൊക്കെയും  'നാനി'-

യുണ്ടരികിലായ്,  പിന്നെ എന്തു പേടിക്കുവാൻ ?!

അരികിലില്ലെങ്കിലെന്ത്,? ഒരു "ക്യാമറാ ദൂരം"*

അകലമേയുള്ളു നാം തമ്മിലെപ്പോഴും !

ഒരു നുണക്കുഴിക്കുള്ളിലൊളിപ്പിച്ചൊ -

രതി നിഗൂഢമാം നിഷ്‌ക്കളങ്കത്വവും !

എവിടെ  എൻ അമ്മ?  എന്നു  ചോദിച്ചു കൊ -

ണ്ടിടറി വീഴുന്ന കണ്ണുനീർ തുള്ളി തൻ-

കഥകളൊക്കെയും നിശബ്ദയായ് കേട്ടു -

തഴുകി വിങ്ങുവാറുണ്ടായിരുന്നമ്മ !!

കഴിയുകില്ലാ കൊഴിഞ്ഞ ബാല്യത്തിന്റെ 

ചരടിൽ ഓർമ്മതൻ മാല കോർത്തീടുവാൻ 

തണൽ വിരിക്കുവാൻ നീർത്തൊരീ ശാഖി -

തന്നടിയിലായ്, നീ സുരക്ഷിത, യെന്നമ്മ -

അതി  സമർത്ഥമായ് നെയ്തൊരാ സ്വപ്‌നങ്ങൾ 

വിഫലമായ്, എന്നറിഞ്ഞതേ ഇല്ല ഞാൻ !!

വെയിലു തട്ടാതെ, ആ ബാല്യമൊക്കെയും 

തല കുനിച്ചു മുരടിച്ചു നിന്നതും,

വളരെ വൈകി തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോഴേ -

ക്കിടറി വേർപ്പെട്ടു, നാം തമ്മിലെ നൂലിഴ!! 

ഇടയിലെങ്ങോ പിളർന്നൊരീ പാത തൻ 

നടുവിൽ, ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യമായ് 

നിലയുറച്ചിടാം ഈ 'അമ്മ' ഏകാന്ത പഥികയായ് ,

നീ തിരിഞ്ഞു നോക്കും വരെ !!

                                                            :-നീതു കുറ്റിമാക്കൽ 

                                                               ബംഗളുരു 

(സ്വന്തം മക്കളുടെ ബാല്യം ആസ്വദിക്കുവാൻ മറന്നു പോകുന്ന എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി...)